Romantyzm ekonomiczny

Przyczynek do charakterystyki romantyzmu ekonomicznego
(1897 r.) oraz wielkie dzieło Rozwój kapitalizmu w Rosji (1899 r., tłum. pol.
1953). Lenin rozwinął w nich przede wszystkim marksowską teorię re-
produkcji. Natomiast kwestią agrarną zajął się w pracach: Kwestia agrar-
na a „krytycy? Marksa (1901—1907), Program agrarny socjaldemokracji
w pierwszej rewolucji rosyjskiej lat 1905—1907 (1907 r.) i Nowe dane o prawach
rozwoju kapitalizmu w rolnictwie (1914—1915). W czerwcu 1916 r. Lenin
ukończył na emigracji pracę, która stanowi jakby kontynuacje Kapitału
Marksa w postaci uogólnienia cech i prawidłowości nowego stadium kapi-
talizmu. Jest to praca Imperializm jako najwyższe stadium kapitalizmu
(wyd. 1917, tłum. pol. 1919). W dziele tym i w innych napisanych w czasie
pierwszej wojny światowej, opracował Lenin teorię imperializmu i na jej
podstawie teorię rewolucji socjalistycznej. Prace Lenina o imperalizmie
ji o ruchach narodowo-wyzwoleńczych stały się podstawą strategii rewo-
lucyjnego ruchu robotniczego o zakresie światowym. W pracy Ekonomika
i polityka w epoce dyktatury proletariatu (1919, tłum. pol. 1933, omawiał!
teoretyczne zagadnienia okresu przejściowego.